Καρκίνος του Νεφρού

Ο καρκίνος του νεφρού (νεφροκυτταρικό καρκίνωμα, όγκος του Grawitz, υπερνέφρωμα) αντιστοιχεί σε περίπου 2% όλων των νέων περιστατικών καρκίνου και παρατηρείται μια σταθερή αύξηση της επίπτωσης του παγκοσμίως τις τελευταίες 2 δεκαετίες. Είναι ελαφρά συχνότερος στους άνδρες παρά στις γυναίκες και διαγιγνώσκεται συνήθως μεταξύ 50 και 70 ετών.
Οι περισσότερες από τις μισές περιπτώσεις αφορούν ασθενείς στους οποίους σε ετήσιο έλεγχο (υπερηχογράφημα, αξονική τομογραφία) διαπιστώθηκε τυχαία όγκος στο νεφρό.
Η πλειοψηφία των νεφρικών όγκων παραμένει ασυμπτωματική μέχρι να αναπτυχθεί προχωρημένη νόσος.
Τα σημεία και τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως καθυστερημένα και δεν είναι ειδικά. Η κλασσική τριάδα συμπτωμάτων (οσφυϊκός πόνος, αιματουρία και ψηλαφητή κοιλιακή μάζα) σήμερα εμφανίζεται σε λιγότερο από το 10% των ασθενών.

•       3η συχνότερη κακοήθεια του ουροποιητικού συστήματος
•       Παρατηρείται μια σταθερή αύξηση της επίπτωσης παγκοσμίως τις τελευταίες 2 δεκαετίες.
•       Σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50% η διάγνωση γίνεται σε τυχαίο απεικονιστικό έλεγχο
•       Αναλογία ανδρών - γυναικών 1,5 : 1
•       Μέση ηλικία διάγνωσης : 64 έτη
•       5ετής επιβίωση : 72,4%

Καρκίνος του νεφρού (νεφροκυτταρικό καρκίνωμα, όγκος του Grawitz, υπερνέφρωμα)

Υπό τον όρο καρκίνος του νεφρού περιγράφεται μια ετερογενής ομάδα κακοήθων επιθηλιακών νεοπλασμάτων, με μορφολογία κυρίως αδενοκαρκινώματος, τα οποία αναπτύσσονται από τα κύτταρα των εγγύς εσπειρωμένων σωληναρίων του νεφρού.

O καρκίνος του νεφρού δεν είναι μια μονοδιάστατη ασθένεια. Αποτελείται από έναν αριθμό διαφορετικών και ειδικών τύπων καρκίνων που μπορεί να εμφανιστούν στο νεφρό. Κάθε ένας από αυτούς τους διαφορετικούς τύπους καρκίνου των νεφρών μπορεί να χαρακτηριστεί από διαφορετικές ιστολογίες, διαφορετικές κλινικές διαδρομές, διαφορετικές αποκρίσεις σε διάφορες ποικίλες θεραπείες και συσχετισμό με αλλοιώσεις σε διαφορετικά γονίδια.

Το νεφρικό καρκίνωμα περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Koning το 1826. Από το 1855 ο Robin κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το νεφρικό σωληνώδες επιθήλιο ήταν ο πιο πιθανός ιστός προέλευσης του καρκίνου, μια παρατήρηση που επιβεβαιώθηκε από τον Waldeyer το 1867.

Το νεφροκυτταρικό καρκίνωμα (renal cell carcinoma, RCC) είναι ο πιο συχνός τύπος καρκίνου του νεφρού. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, οι νεφροί φιλτράρουν το αίμα σας και αποβάλλουν τα άχρηστα συστατικά στα ούρα. Το νεφροκυτταρικό καρκίνωμα ξεκινάει όταν ένα κύτταρο μέσα στο νεφρό υφίσταται μία αλλαγή στο γενετικό του πρόγραμμα που έχει ως αποτέλεσμα την ανεξέλεγκτη αύξηση και πολλαπλασιασμό του. Όταν δημιουργηθούν αρκετά καρκινικά κύτταρα, σχηματίζεται ένας όγκος μέσα στο νεφρό. Καθώς ο όγκος μεγαλώνει, ορισμένα από τα καρκινικά κύτταρα μπορεί να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος και να εξαπλωθούν από τους νεφρούς σε άλλο σημείο του σώματος και νέοι όγκοι μπορεί τότε να αναπτυχθούν σε άλλα όργανα. Αυτό ονομάζεται προχωρημένο ή μεταστατικό νεφροκυτταρικό καρκίνωμα (advanced/metastatic RCC, mRCC).