Το ουρεόπλασμα είναι ένας παρασιτικός οργανισμός που ανήκει στην οικογένεια των μυκοπλασμάτων, των μικρότερων προκαρυωτικών οργανισμών. Ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1954 και συμβιώνει αρμονικά στον ανθρώπινο οργανισμό χωρίς να προκαλεί βλάβες. Έχει μέγεθος μεταξύ ιού και βακτηρίδίου, καθώς και την ικανότητα να αντιγράφει το γενετικό του υλικό. Το βακτήριο με την ασυνήθιστη ονομασία, την οποία οφείλει στην ικανότητά του να συνθέτει το ένζυμο ουρεάση, συναντάται συνήθως στο ουροποιητικό ή γεννητικό σύστημα γυναικών και ανδρών. Αποτελεί μέρος της φυσιολογικής χλωρίδας του σώματος, όπου μπορεί να ζει χωρίς να προκαλεί προβλήματα. Ωστόσο, όταν διαμορφωθούν κατάλληλες συνθήκες,- πχ .από ασθένεια, άγχος ή κάποια α άλλη «ευκαιρία»- η χλωρίδα διαταράσσεται, ο πληθυσμός των βακτηρίων αυξάνεται και δημιουργούνται λοιμώξεις και προβλήματα υγείας.
Τα ουρεοπλάσματα, Ureaplasma urealyticum και Ureaplasma parvum, βρίσκονται στην ανδρική ουρήθρα και μολύνουν το σπέρμα κατά την εκσπερμάτιση. Η επίπτωση του U. urealyticum κυμαίνεται σε ποσοστό 5% έως και 42% των υπογόνιμων ανδρών.
Βασικός τρόπος μετάδοσης του ουρεοπλάσματος είναι η σεξουαλική επαφή. Ακόμη το ουρεόπλασμα μπορεί να μεταδοθεί από τη μητέρα στο έμβρυο, αν η μητέρα προσβληθεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης,
Το ουρεόπλασμα έχει συνδεθεί με προβλήματα υπογονιμότητας σε άνδρες και γυναίκες. Το συγκεκριμένο βακτήριο φαίνεται ότι μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα του σπέρματος τόσο στον αριθμό των σπερματοζωαρίων, όσο και στην κινητικότητά τους, ενώ στις γυναίκες μπορεί να προκαλέσει λοίμωξη, η οποία λειτουργεί ως εμπόδιο για μια εγκυμοσύνη.
Συμπτώματα
Όταν υπάρχουν συμπτώματα μετά την αρχική μόλυνση αναπτύσσονται τσούξιμο, κνησμός, πόνος, δυσουρία και εκκρίσεις από ουρήθρα. Τα συμπτώματα οφείλονται σε ανάπτυξη φλεγμονής (κολπίτιδα, ουρηθρίτιδα, τραχηλίτιδα, σαλπιγγίτιδα). Η συμπτωματική νόσος μετά τη μόλυνση είναι συχνότερη σε άντρες. Στις γυναίκες, περισσότερο συχνή είναι η ασυμπτωματική νόσος ή οι υφέσεις και εξάρσεις ουρηθρίτιδας.
Θεραπεία
Το ουρεόπλασμα είναι ένα μικρόβιο χωρίς κυτταρικό τοίχωμα και επομένως ανθεκτικό σε πολλά αντιβιοτικά που έχουν ως στόχο το κυτταρικό τοίχωμα, όπως οι πενικιλλίνες και οι κεφαλοσπορίνες. Ανάλογα με την κλινική εικόνα και την ευαισθησία του μικροβίου στα αντιβιοτικά ακολουθούνται διαφορετικά φαρμακευτικά σχήματα.
Οι ευρωπαϊκές κατευθυντήριες οδηγίες για τις λοιμώξεις με ουρεόπλασμα προτείνουν σαν θεραπεία:
άπαξ χορήγηση από του στόματος 1-1.5 gr αζιθρομυκίνης
ή
χορήγηση από του στόματος δοξικυκλίνης 100mgr x2 για επτά ημέρες
Λ.Κηφισίας 102 - Αθήνα
Tηλ: 210 7222942
Κιν: 6980388332
fax: 210 7222953
Κ.Παλαιολόγου 7 - Τρίπολη
Tηλ: 2710 223202
Κιν: 6983488485
fax: 2710 223202
Κίνδυνος πριαπισμού μετά από δυναμικό υπερηχογράφημα doppler πέους
12 Σεπτεμβρίου, 2024Καινοτομία και εξέλιξη στην αντιμετώπιση του καρκίνου της ουροδόχου κύστης
31 Αυγούστου, 2024Πολυπαραμετρική μαγνητική τομογραφία για τον καρκίνο της ουροδόχου κύστης
24 Αυγούστου, 2024Nόσος von Hippel-Lindau και καρκίνος του νεφρού
1 Ιουνίου, 2024Διαδερμική νεφρολιθοτριψία: αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της επέμβασης (PNL-trifecta)
23 Μαΐου, 2024