Η μη γονοκοκκική ουρηθρίτιδα (non-gonococcal urethritis, N.G.U.) αποτελεί ένα μεγάλο πρόβλημα στον ανδρικό πληθυσμό. Σήμερα, σε πολλά μέρη του κόσμου αποτελεί το συχνότερο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα. Ταλαιπωρεί συχνά τους ασθενείς για μεγάλο χρονικό διάστημα, λόγω ατελούς διάγνωσης και θεραπείας. Μέχρι τώρα, σαν κυριότερα υπεύθυνα αίτια για την πρόκληση της NGU, έχουν αναγνωρισθεί καταρχήν το Chlamydia trachomatis που απομονώνεται στις περισσότερες από τις μισές περιπτώσεις μη γονοκοκκικής ουρηθρίτιδας και θεωρείται υπεύθυνο για σοβαρές επιπλοκές στο ουρογεννητικό σύστημα των ανδρών και κατά δεύτερο λόγο τα μυκοπλάσματα, που ενοχοποιούνται για λοιμώξεις της γεννητικής οδού και διαταραχές της αναπαραγωγικής λειτουργίας των ασθενών.
Κλινική εικόνα:
Στους άνδρες μετά από χρόνο επώασης 3-5 ημερών αρχίζει αίσθημα φαγούρας στην ουρήθρα που εντείνεται προοδευτικά και γίνεται κάψιμο. Η ούρηση γίνεται ενοχλητική και από το στόμιο της ουρήθρας βγαίνει ένα ορώδες ή οροπυώδες έκκριμα γαλακτώδους χροιάς. Ο ασθενής λερώνει το εσώρουχο του και το έκκριμα εμφανίζεται οποιαδήποτε ώρα της ημέρας. Αν ο άνδρας μείνει χωρίς θεραπεία τα ενοχλήματα γίνονται εντονότερα και πιθανόν να εμφανιστούν επιπλοκές της νόσου.
Η διάγνωση γίνεται με τη λήψη ουρηθρικού εκκρίματος από την ουρήθρα, την άμεση χρώση για τον αποκλεισμό της ναϊσσέριας της γονόρροιας και την καλλιέργεια για χλαμύδια και ουρεόπλασμα.
Θεραπεία:
Με βάση τα αποτελέσματα των εξετάσεων ούρων και του ουρηθρικού εκκρίματος χορηγούνται αντιβιοτικά που καλύπτουν το φάσμα των μικροοργανισμών που ευθύνονται για την ουρηθρίτιδα.
- Δοξυκυκλίνη (100 mg, 2 φορές την ημέρα για 7 ημέρες) ή αζιθρομυκίνη (1 gr εφάπαξ).
- Ερυθρομυκίνη (500 mg, 4 φορές την ημέρα για 2 εβδομάδες) όταν το αίτιο είναι το Ureoplasma urealyticum, για την κάλυψη από στελέχη ανθεκτικά στη δοξυκυκλίνη.
- Απαραίτητη είναι η θεραπευτική αγωγή και στη σύντροφο.