Κοραλλιοειδής Λιθίαση (staghorn calculi)

Ο όρος «Κοραλλιοειδής Λιθίαση» συνήθως χρησιμοποιείται για να περιγράψει οποιαδήποτε ευμεγέθη ή διακλαδισμένο λίθο (branched stone) που καταλαμβάνει περισσότερα από ένα τμήματα του πυελοκαλυκικού συστήματος. Οι λίθοι αυτοί, επειδή μοιάζουν στην εμφάνιση τους με θαλάσσιο κοράλλι, αποκαλούνται κοραλλιοειδείς λίθοι. Στην ξενόγλωσση βιβλιογραφία αναφέρονται συχνότερα ως λίθοι δίκην κεράτων ελαφιού. Αποτελούν το 10-20% του συνόλου των

Σπερματοζωάρια

Ένας άντρας με λειτουργικούς όρχεις παράγει περίπου 300 εκατομμύρια νέα σπερματοζωάρια σε καθημερινή βάση. Μία και μόνο εκσπερμάτιση μπορεί να περιέχει αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια σπερματοζωάρια. Ο χρόνος παραγωγής και ωρίμανσης των νέων σπερματοζωαρίων διαρκεί περίπου 10 εβδομάδες. Η σπερματογένεση είναι μία πολύπλοκη διαδικασία κυτταρικών διαιρέσεων και διαφοροποιήσεων που οδηγεί στο σχηματισμό των ώριμων γεννητικών κυττάρων
Αξονική Τομογραφία

Αξονική Τομογραφία – Ουροποιητικό σύστημα

Η αξονική τομογραφία στη διερεύνηση του ουροποιητικού συστήματος είναι σημαντική. Η αρχή της λειτουργίας στηρίζεται στις διαφορές της πυκνότητας μεταξύ των διαφόρων ιστών (αέρας, λίπος, οστά, μαλακά μόρια, επασβεστώσεις, νερό). Απεικονίζει πολύ καλά τον οπισθοπεριτοναϊκό χώρο και τις νεφρικές μάζες. Στις απλές τομές (πριν την ενδοφλέβια έγχυση σκιαγραφικού) το νεφρικό παρέγχυμα έχει ομοιογενή υφή, η αντίθεση

Ειδικό Προστατικό Αντιγόνο (PSA, prostatic specific antigen)

Ουροσήψη

Ουροσήψη: συστημική, επιβλαβής απάντηση του οργανισμού σε λοίμωξη προερχόμενη από το ουροποιογεννητικό σύστημα, που συνοδεύεται από σημεία συστημικής φλεγμονής, οργανικής δυσλειτουργίας και ιστικής ανοξίας. Στην ουροσήψη οι ασθενείς προσβάλλονται από μικρόβια που προκαλούν οξεία φλεγμονή στις ουροφόρους οδούς και στο ανδρικό γεννητικό σύστημα και είναι συνήθως αποτέλεσμα απόφραξης. Απαιτείται άµεση διάγνωση και έγκαιρη θεραπεία (εντός

Ειδικές Eξετάσεις της Γυναικείας Aκράτειας Oύρων

Κατακερματισμός DNA Σπέρματος (DFI, DNA Fragmentation Index): μια νέα εξέταση στη διερεύνηση της ανδρικής γονιμότητας

Υπερπλασία Προστάτη

Υπερηχογραφία κατώτερου ουροποιητικού συστήματος – Υπερηχογραφική απεικόνιση ουροδόχου κύστης – προστάτη

Η υπερηχογραφία είναι μία πολυδιάστατη και σχετικά οικονομική απεικονιστική επιλογή που έχει το μοναδικό πλεονέκτημα της απεικόνισης των οργάνων του ουροποιητικού συστήματος σε πραγματικό χρόνο, χωρίς την ανάγκη χρήσης ιονίζουσας ακτινοβολίας. Η υπερηχογραφική απεικόνιση της ουροδόχου κύστεως και του προστάτη αποτελεί τη συχνότερη απεικονιστική εξέταση που θα εκτελέσει – ζητήσει ο ουρολόγος σε ασθενείς με
Υπερηχογραφία κατώτερου ουροποιητικού

Διακοιλιακό υπερηχογράφημα κύστεως – προστάτη. Οδηγίες για τον ασθενή

Το υπερηχογράφημα κύστεως – προστάτη αποτελεί τη συχνότερη απεικονιστική εξέταση που θα εκτελέσει – ζητήσει ο ουρολόγος σε ασθενείς με συμπτωματολογία από το κατώτερο ουροποιητικό (Lower Urinary Tract Symptoms-LUTS). Τι είναι το διακοιλιακό υπερηχογράφημα κύστεως – προστάτη; Είναι μία πολύ απλή, αλλά πολύ χρήσιμη εξέταση για την απεικόνιση αυτών των δύο οργάνων. Πρόκειται για μια
Όρχεις

Όρχεις

Οι δύο όρχεις αποτελούν τα κυριότερα όργανα της αναπαραγωγής στον άνδρα. Παράγουν τα σπερματοζωάρια και την τεστοστερόνη, που είναι η σημαντικότερη ανδρική ορμόνη. Βρίσκονται μέσα στο όσχεο και αποτελούνται από τον ινώδη χιτώνα, τα σπερματικά σωληνάρια και τα διάμεσα κύτταρα του Leydig που παράγουν ανδρογόνα, κυρίως τεστοστερόνη. Η λειτουργία των όρχεων ρυθμίζεται από την υπόφυση

Προστάτης Αδένας

Ο προστάτης είναι ένας μικρός αδένας που υπάρχει μόνο στους άνδρες, με σχήμα και μέγεθος κάστανου. Πήρε το όνομά του από τη θέση του, επειδή «προΐσταται», βρίσκεται δηλαδή μπροστά και κάτω από την ουροδόχο κύστη, περιβάλλοντας την αρχική μοίρα της ουρήθρας. Ο ρόλος του προστάτη είναι η παραγωγή ενός υγρού που αναμειγνύεται με το σπέρμα

Ουροδόχος Κύστη

Η ουροδόχος κύστη είναι ένα κοίλο μυώδες όργανο μεταβλητών διαστάσεων (ανάλογα με το βαθμό πλήρωσής της). Bρίσκεται στο έδαφος της μικρής πυέλου, πίσω από την ηβική σύμφυση και μοιάζει με μπαλόνι. Στηρίζεται με διάφορους συνδέσμους που την συγκρατούν στο πρόσθιο τοίχωμα της κοιλιάς. Στο εσωτερικό του οργάνου διακρίνεται στο επάνω μέρος ο θόλος και στο