Αύξηση της ηλικίας και συμπτώματα από το ουροποιητικό σύστημα

Αύξηση της ηλικίας και συμπτώματα από το ουροποιητικό σύστημα

Μεγάλες επιδημιολογικές μελέτες έχουν δείξει ότι ο επιπολασμός των συμπτωμάτων του κατώτερου ουροποιητικού αυξάνει με την ηλικία. Τα συμπτώματα του κατώτερου ουροποιητικού (LUTS, Lower Urinary Tract Symptoms) αναφέρονται σε μία ομάδα συμπτωμάτων που αφορούν όχι μόνον όλα τα όργανα του κατώτερου ουροποιητικού αλλά και το νευρικό σύστημα του ανθρώπου. Διαχωρίζονται σε συμπτώματα αποθήκευσης, κένωσης καθώς και σε συμπτώματα μετά την ούρηση.

Η μελέτη EPIC έδειξε ότι σε άνδρες και γυναίκες άνω των 60 ετών το ποσοστό εμφάνισης των LUTS είναι 62,9% και 58,7% αντίστοιχα.

Η μελέτη EPIC ήταν η πρώτη μεγάλης κλίμακας, πολυεθνική, πληθυσμιακή έρευνα για την εκτίμηση του επιπολασμού των συμπτωμάτων του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος. Διεξάχθηκε μεταξύ Απριλίου και Δεκεμβρίου 2005 χρησιμοποιώντας τυχαία επιλεγμένους άνδρες και γυναίκες ηλικίας ≥18 ετών που ζουν στον Καναδά, τη Γερμανία, την Ιταλία, τη Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι τα LUTS είναι διαδεδομένα σε άνδρες και γυναίκες και αυξάνουν με την ηλικία.

Η νυκτουρία ήταν το πιο συχνά αναφερόμενο σύμπτωμα (άνδρες, 48,6%, γυναίκες, 54,5%). Ο συνολικός επιπολασμός του συνδρόμου της υπερδραστήριας κύστης ήταν 11,8%. Τα ποσοστά ήταν παρόμοια σε άνδρες και γυναίκες και αυξάνονταν με την ηλικία.

Συλλογικά, τα δεδομένα της μελέτης υπογραμμίζουν την ανάγκη για τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης να γνωρίζουν ότι πολλά άτομα βιώνουν LUTS, ιδιαίτερα συμπτώματα αποθήκευσης. Θα πρέπει να ρωτούν τακτικά τους ασθενείς για την υγεία της ουροδόχου κύστης τους κατά τη διάρκεια επισκέψεων στο γραφείο.

Αντιμετώπιση των LUTS σε ηλικιωμένους

Η αντιμετώπιση των LUTS σε ηλικιωμένους αποτελεί δοκιμασία για τον κλινικό ιατρό λόγω των συνοδών νοσημάτων και της πολυφαρμακίας που υπάρχουν στους ασθενείς αυτούς. Ο ουρολόγος εξετάζει με λεπτομέρεια την ύπαρξη καθενός από τα συμπτώματα, τη διάρκειά του, καθώς και παράγοντες που μπορεί να τα ελκύουν ή να τα επιδεινώνουν. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι να διευκρινιστεί ποιο είναι το ενοχλητικότερο σύμπτωμα και σε ποιο βαθμό επηρεάζει την ποιότητα ζωής του ασθενούς.

Σε γενικές γραμμές τα φάρμακα παίζουν μικρότερο ρόλο για το φόβο των ανεπιθύμητων ενεργειών και τις αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα. Περισσότερη έμφαση πρέπει να δοθεί στην αλλαγή του τρόπου ζωής των ηλικιωμένων με:

• ουρήσεις σε καθορισμένο χρόνο,
• περιορισμό των υγρών το βράδυ,
• αλλαγή της ώρας λήψης φαρμάκων που ενοχοποιούνται για LUTS.

Τέλος είναι σημαντική η εξατομίκευση της θεραπείας σε συνδυασμό με την ολιστική προσέγγιση του ασθενούς, ώστε να επιτευχθεί η βελτίωση των LUTS με διατήρηση της ποιότητας ζωής των ηλικιωμένων.