Οι ουρολοιμώξεις στις γυναίκες είναι από τις πιο συχνές βακτηριακές λοιμώξεις του οργανισμού, όπου παθογόνοι μικροοργανισμοί εγκαθίστανται και πολλαπλασιάζονται στο ουροποιητικό σύστημα.
Αποτελούν τον 2ο πιο συχνό τύπο λοιμώξεων στον άνθρωπο και είναι ιδιαίτερα συχνές στις γυναίκες, όπου 1 στις 2 κινδυνεύουν να αναπτύξουν, έστω ένα επεισόδιο ουρολοίμωξης στη ζωή τους. Οι περισσότερες λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος προκαλούνται από βακτήρια που ζουν φυσιολογικά στο έντερο. Το βακτήριο Escherichia coli (E. coli) προκαλεί τη συντριπτική πλειοψηφία των ουρολοιμώξεων.
Οι γυναίκες είναι σαφώς περισσότερο επιρρεπείς σε ουρολοιμώξεις για ανατομικούς λόγους, αφού η γυναικεία ουρήθρα είναι πολύ μικρότερη (4cm) από αντρική και απέχει ελάχιστα εκατοστά από το αιδοίο και τον πρωκτό, με συνέπεια την γρήγορη είσοδο στην κύστη των βακτηρίων που φυσιολογικά υπάρχουν. Σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση ουρολοιμώξεων κατέχει επίσης η αναβολή της ούρησης, εξαιτίας της επιθυμίας των περισσοτέρων γυναικών να επισκεφθούν την τουαλέτα του σπιτιού τους ή έστω μια στην οποία εφαρμόζονται οι συνθήκες υγιεινής που επιθυμούν. Τέλος, σε αρκετές γυναίκες η ουρολοίμωξη σχετίζεται με τη σεξουαλική επαφή.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Οι νέες γυναίκες, συνήθως αναφέρουν συχνουρία, κάψιμο και πόνο χαμηλά στην κοιλιά ή στα έξω γεννητικά όργανα κατά την ούρηση. Δεν αποκλείεται και η παρουσία αίματος, ιδιαίτερα στο τέλος της ούρησης.
Οι ηλικιωμένες γυναίκες μπορεί να αναφέρουν αδυναμία, τρόμο και κοιλιακό άλγος, ειδικά αν συνυπάρχει πυρετός.
Τα ούρα μπορεί να φαίνονται θολά, σκούρα ή αιματηρά και δύσοσμα.
Συνήθως οι απλές κυστίτιδες δεν προκαλούν πυρετό. Η εμφάνιση πυρετού σημαίνει ότι η μόλυνση έχει προχωρήσει στους νεφρούς και είναι ένδειξη άμεσης φαρμακευτικής αντιμετώπισης και πιθανότατα νοσηλείας για περαιτέρω διερεύνηση.
Πώς γίνεται η διάγνωση της ουρολοίμωξης;
Αρχικά απαιτείται γενική και καλλιέργεια ούρων. Η γενική ούρων θα αναδείξει την ύπαρξη πυοσφαιρίων και μικροβίων στα ούρα. Η καλλιέργεια ούρων θα εντοπίσει το μικρόβιο μετά από 48 ώρες περίπου, χρόνος που απαιτείται για να πολλαπλασιαστεί το βακτήριο στο εργαστήριο. Μαζί με τον εντοπισμό του τύπου του μικροβίου, καθορίζονται και τα κατάλληλα αντιβιοτικά, για να το καταπολεμήσουν (αντιβιόγραμμα). Η συλλογή των ούρων θα πρέπει να γίνει προσεκτικά σε ειδικό αποστειρωμένο δοχείο που προμηθευόμαστε από το φαρμακείο, ύστερα από πλύσιμο των γεννητικών οργάνων.
Σε υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις, απαιτούνται επιπλέον ειδικές εξετάσεις, για να διαπιστωθεί εάν υπάρχει κάποιο πρόβλημα στο ουροποιητικό σύστημα (π.χ. υπερηχογράφημα νεφρών και κύστης, πυελογραφία ή αξονική τομογραφία και κυστεοσκόπηση).
Ποιες καταστάσεις ενοχοποιούνται για την εμφάνιση των επαναλαμβανόμενων ουρολοιμώξεων;
• Κακή υγιεινή
• Κακές συνήθειες ούρησης
• Σεξουαλικές πρακτικές
• Μέθοδοι Αντισύλληψης
• Στάση των ούρων
• Νευρογενής κύστη
• Σακχαρώδης διαβήτης
• Χαλάρωση πυελικού εδάφους
• Λιθίαση ουροποιητικού
• Χρόνια δυσκοιλιότητα
