Θεραπεία Καρκίνου Όρχεως

Η ριζική ορχεκτομή με υψηλή απολίνωση του σπερματικού τόνου αποτελεί την πρώτη θεραπευτική αντιμετώπιση. Η ορχεκτομή μπορεί να αναβληθεί μόνο όταν υπάρχει άμεση ανάγκη έναρξης χημειοθεραπείας.

Η επέμβαση γίνεται με γενική αναισθησία, πιο σπάνια με ραχιαία, ενώ υπάρχουν και περιστάσεις  που επιλέγεται η τοπική αναισθησία. Μέσω μιας μικρής τομής χαμηλά στη βουβωνική χώρα αφαιρείται ολόκληρος ο όρχις και τμήμα του σπερματικού τόνου. Το χειρουργείο διαρκεί περίπου 45 λεπτά και ο μέσος χρόνος νοσηλείας είναι 1-2 ημέρες.

Στον ίδιο χειρουργικό χρόνο ή σε επόμενη επέμβαση, μπορεί να τοποθετηθεί ορχικό ένθεμα σιλικόνης στη θέση του όρχι που έχει αφαιρεθεί, για ψυχολογικούς και αισθητικούς λόγους.

Ριζική ορχεκτομή

Η περαιτέρω θεραπεία αποφασίζεται ανάλογα με τον ιστολογικό τύπο του όγκου και την ύπαρξη ή μη μεταστάσεων.

• Στις συμπληρωματικές θεραπείες περιλαμβάνονται η ακτινοθεραπεία, η χημειοθεραπεία και η χειρουργική εκτομή των λεμφαδένων που έχουν προσβληθεί.
• Σε κάθε περίπτωση η παρακολούθηση των ασθενών θα πρέπει να είναι μακροχρόνια με συχνότητα ανάλογης του σταδίου της νόσου.
• Η πρόγνωση σε γενικές γραμμές είναι πολύ καλή και επιβίωση στις περισσότερες περιπτώσεις ξεπερνά το 90%.

Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η αφαίρεση του ενός όρχι, και εφόσον ο άλλος είναι φυσιολογικός, δεν επηρεάζει τη σεξουαλική ζωή ή τη γονιμότητα. Η σπερματογένεση και κατ’ επέκταση η γονιμότητα μπορεί να επηρεαστούν σε περίπτωση που χρειαστεί συμπληρωματική χημειοθεραπεία ή ακτινοβολία.

Ο ουρολόγος σας θα σας ενημερώσει και θα σας προτείνει να καταθέσετε σπέρμα σε τράπεζα σπέρματος. Σε αρκετούς ασθενείς η γονιμότητα επιστρέφει στο φυσιολογικό μετά το πέρασμα ενός έτους από τη χημειοθεραπεία/ακτινοθεραπεία.

Η πρόγνωση του καρκίνου του όρχι είναι συνήθως πολύ καλή. Χάρη στην πρόοδο της χημειοθεραπείας, έχει γίνει μία ιάσιμη μορφή καρκίνου σε πάνω από 95% των περιπτώσεων. Και μάλιστα, εάν ο καρκίνος διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί σε πρώιμο στάδιο, η ίαση είναι δεδομένη.

Αλλά ακόμη και αν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος, εξακολουθεί να υπάρχει μία μεγάλη πιθανότητα ίασης και μάλιστα πολύ υψηλότερη συγκριτικά με άλλους τύπους καρκίνου.

Η στενή ογκολογική παρακολούθηση των ασθενών αυτών για πιθανή υποτροπή της αρχικής νόσου είναι επιβεβλημένη. Επίσης, οι μακροχρόνιες επιπλοκές των θεραπειών που έχουν λάβει (ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία) τους καθιστούν υψηλού κινδύνου για την εμφάνιση άλλων νεοπλασιών (στόμαχος, λευχαιμίες κ.α.) ή άλλων παθολογικών καταστάσεων (μεταβολικό σύνδρομο κ.ά.) με αποτέλεσμα οι ασθενείς αυτοί να πρέπει να βρίσκονται σε ισόβια παρακολούθηση.

Ριζική ορχεκτομή, καρκίνος όρχι