Σε αντίθεση με την μακροσκοπική αιματουρία, που κατά κανόνα θορυβεί τον ασθενή και τον αναγκάζει να αναζητήσει έγκαιρα ιατρική βοήθεια, η μικροσκοπική αιματουρία (μη ορατή αιματουρία) συνήθως αποτελεί τυχαίο εργαστηριακό εύρημα. Συχνά δεν αξιολογείται σωστά ή/και παραβλέπεται, ιδιαίτερα όταν δε συνοδεύεται από αξιόλογη συμπτωματολογία.
Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες (guidelines) ως μικροσκοπική αιματουρία ορίζουμε:
- το θετικό dipstickούρων (≥1+) ή
- την ανεύρεση από 2 έως 5 ερυθρών κατ’ ελάχιστον ανά οπτικό πεδίο στην εξέταση των ούρων στο μικροσκόπιο
Η μη ορατή αιματουρία είναι αρκετά συχνή στο γενικό πληθυσμό. Η επίπτωσή της εκτιμάται να φτάνει στο 20% σε άνδρες άνω των 60 χρόνων.
Μικροσκοπική αιματουρία και καρκίνος του ουροποιητικού
Η πιθανότητα διάγνωσης καρκίνου του ουροποιητικού μετά από διερεύνηση μη ορατής αιματουρίας διαβαθμίζεται σε συνάρτηση με:
- την ηλικία
- το φύλο
- το ιστορικό καπνίσματος
Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι η πιθανότητα διάγνωσης καρκίνου του ουροποιητικού μετά από διερεύνηση μη ορατής αιματουρίας αυξάνει με την ηλικία και είναι πιθανότερη σε άνδρες καπνιστές.
Ο βασικός λόγος διερεύνησης μιας αιματουρίας είναι για να αποκλείσει κανείς την πιθανότητα κακοήθειας στο ουροποιητικό και πιο συχνά τον καρκίνο της ουροδόχου κύστης.
Προϋπόθεση για την διερεύνηση της μη ορατής αιματουρίας είναι ο αποκλεισμός άλλων καταστάσεων που προκαλούν αιματουρία (ουρολιθίαση, ΚΥΠ, λοιμώξεις, νεφροπάθεια, σπειραματονεφρίτιδα), καθώς και ο αποκλεισμός λόγων που μπορεί να προκαλέσουν παροδική μικροαιματουρία όπως:
- η έμμηνος ρύση (συχνότερο αίτιο ψευδώς θετικής εξέτασης ούρων)
- η πρόσφατη ενδοσκόπηση
- χειρισμοί στο ουροποιητικό
- η έντονη σωματική άσκηση
Σε ένα ποσοστό κοντά στο 20% η διερεύνηση της αιματουρίας δεν θα οδηγήσει σε διάγνωση για την αιτία της. Τότε χαρακτηρίζεται ως ιδιοπαθής μη ορατή αιματουρία.
Παράγοντες κινδύνου
Σε κάθε περίπτωση μικροσκοπικής αιματουρίας πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι παράγοντες κινδύνου ύπαρξης κακοήθειας, οι οποίοι είναι οι εξής:
- κάπνισμα
- επαγγελματική έκθεση σε χημικά ή χρωστικές
- ηλικία >35 έτη
- ιστορικό νεφρικής νόσου
- ιστορικό χρόνιας λοίμωξης του ουροποιητικού συστήματος
- κατάχρηση αναλγητικών
- ιστορικό ακτινοβολίας στην πύελο
Οι ασθενείς υψηλού κινδύνου πρέπει να υποβάλλονται σε πλήρη ουρολογικό έλεγχο, χωρίς καθυστέρηση, αν διαπιστωθεί μικροσκοπική αιματουρία, έστω και σε ένα μόνο δείγμα ούρων.
Πως πρέπει να διερευνάται η μη ορατή αιματουρία ;
Η ασυμπτωματική μη ορατή αιματουρία είναι συνήθως διαλείπουσα και μικρή σε ένταση. Η απόφαση για διερεύνησή της δεν θα πρέπει να εξαρτάται από την επιβεβαίωση με δεύτερο δείγμα ή μικροσκοπική εξέταση ούρων. Η μη ορατή αιματουρία ενέχει κίνδυνο να υποκρύπτει κακοήθεια σε ποσοστά που κυμαίνονται από 0-16% για καρκίνο της κύστης.
Η αρχική διερεύνηση της ασυμπτωματικής μικροσκοπικής αιματουρίας περιλαμβάνει τον αποκλεισμό καλόηθων αιτίων όπως:
- η έντονη σωματική άσκηση
- η σεξουαλική δραστηριότητα
- τραυματισμοί
- φλεγμονές
Αν εκλείπουν οι παραπάνω παράγοντες κινδύνου νεφρικής παρεγχυματικής νόσου, πρέπει να εκτελείται πλήρης ουρολογικός έλεγχος, ο οποίος περιλαμβάνει:
- ιστορικό
- φυσική εξέταση
- ανάλυση ούρων
- κυτταρολογική εξέταση
- απεικονιστικές εξετάσεις
- κυστεοσκόπηση
Σε ότι αφορά την απεικόνιση η CT ουρογραφία είναι η εξέταση εκλογής με ευαισθησία 64% και ειδικότητα 98%. Η αξονική ουρογραφία σαφώς πλεονεκτεί του υπερηχογραφήματος σε διαγνωστική ακρίβεια.
Η κυτταρολογική ούρων είναι γνωστό ότι έχει μεγάλη ευαισθησία (>90%) στη διάγνωση ουροληθιακών όγκων στο αποχετευτικό σύστημα, καθώς και στην παρακολούθηση high grade όγκων και CIS. Ωστόσο λόγω της χαμηλής ευαισθησίας της κυτταρολογικής στη διάγνωση μη ορατής αιματουρίας (16-20%) και στη διάγνωση low grade όγκων της κύστης (20-50%) και σε συνδυασμό με την εξαιρετική διακριτική ικανότητα των απεικονιστικών μεθόδων, ο ρόλος της κυτταρολογικής στη διάγνωση της μη ορατής αιματουρίας είναι περιορισμένος.
Η κυστεοσκόπηση συνιστάται στους ασθενείς άνω των 35 ετών με ασυμπτωματική μικροσκοπική αιματουρία και σε όλους τους ασθενείς με γνωστούς παράγοντες κινδύνου για κακοήθειες του ουροποιητικού ανεξαρτήτως ηλικίας.