Τα τελευταία χρόνια έχει εισαχθεί στη θεραπευτική αντιμετώπιση του εντοπισμένου καρκίνου του νεφρού η νεφροσυντηρητική χειρουργική (nephron-sparing surgery, NSS). Εναλλακτικά μπορεί να εφαρμοστούν και ελάχιστα επεμβατικές μέθοδοι (minimally invasive surgery) όπως:
- η καταστροφή του όγκου με ραδιοσυχνότητες (Radiofrequency Ablation, RF)
- η κρυοθεραπεία (cryoablation)
- τα μικροκύματα
- το Laser
- το HIFU (High Intensity Focused Ultrasound)
Με βάση τα σύγχρονα ογκολογικά αποτελέσματα, καθώς κι εκείνα που αφορούν στην ποιότητα ζωής, οι εντοπισμένοι όγκοι του νεφρού αντιμετωπίζονται καλύτερα με την εφαρμογή συντηρητικότερων χειρουργικών επεμβάσεων (μερική νεφρεκτομή, ογκεκτομή) σε σχέση με τη ριζική νεφρεκτομή.
Η μερική νεφρεκτομή αποτελεί σήμερα καθιερωμένη τεχνική αφαίρεσης όγκων σε μονήρη νεφρό (ανατομικό ή λειτουργικό), σε πολλαπλούς αμφοτερόπλευρους όγκους καθώς και των χαμηλού σταδίου (Τ1) νεφρικών όγκων, με την προϋπόθεση ότι το επιτρέπει η ανατομική θέση του όγκου σε σχέση με την αγγείωση του οργάνου.
Ενδείξεις μερικής νεφρεκτομής
Απόλυτες
- Νεφροκυτταρικό καρκίνωμα επί μονήρους νεφρού
- Αμφοτερόπλευρες σύγχρονες συμπαγείς νεφρικές μάζες
Σχετικές
- Ουρολιθίαση
- Χρόνια πυελονεφρίτιδα
- Στένωση νεφρικής αρτηρίας
- Κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση με ή χωρίς τη δημιουργία νεφρικών ουλών
- Χρόνια νεφρική απόφραξη εξαιτίας σακχαρώδη διαβήτη, υπέρτασης, νεφροσκλήρυνσης, συγγενών ανωμαλιών
- Νόσος von Hippel-Lindau
- Οικογενές θηλώδες νεφροκυτταρικό καρκίνωμα
Κατά τη μερική νεφρεκτομή αφαιρούνται ο όγκος και τμήμα γειτονικού υγιούς παρεγχύματος, αφού πρώτα αποφραχθούν τα νεφρικά αγγεία, με ή χωρίς ταυτόχρονη ψύξη του νεφρού. Για να αποφευχθεί η αιμορραγία κατά την αφαίρεση του όγκου, διακόπτεται η αιμάτωση του νεφρού για περίπου 20 λεπτά με τη χρήση ειδικών αγγειολαβίδων. Ακολουθεί η αφαίρεση-εκπυρήνιση του όγκου με απόσταση ασφαλείας περίπου ενός εκατοστού από το υπόλοιπο υγιές νεφρικό παρέγχυμα. Στη συνέχεια τοποθετούνται ραφές στους κάλυκες και στο παρέγχυμα του νεφρού. Έτσι εξασφαλίζεται η στεγανοποίηση και η αιμόσταση του οργάνου.
Η μερική νεφρεκτομή εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1870 από τον Simon. H αναγνώριση της επέμβασης όμως ως αποτελεσματικής θεραπείας κατά του νεφροκυτταρικού καρκινώματος έγινε στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Από τότε, η τεχνολογική πρόοδος, η εξέλιξη των απεικονιστικών μέσων και η χειρουργική εμπειρία με την αρωγή και της έρευνας, έχουν ωθήσει τόσο τη μερική νεφρεκτομή, ώστε να καθιερωθεί στην ουρολογική κοινότητα ως η επέμβαση εκλογής για όγκους έως 4 cm.