Η ανδρική υπογονιμότητα αποτελεί ένα εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα, καθώς εκατομμύρια άνδρες ανά τον κόσμο έρχονται αντιμέτωποι με το πρόβλημα αυτό. Παράλληλα αποτελεί και μια σημαντική αιτία ψυχολογικών και οικονομικών συνεπειών.
Η υπογονιμότητα επηρεάζει περίπου το 15% των ζευγαριών παγκοσμίως. Οι αιτίες της ανδρικής υπογονιμότητας είναι ποικίλες, συμπεριλαμβανομένων:
- των γενετικών ανωμαλιών
- της κιρσοκήλης
- των λοιμώξεων του αναπαραγωγικού συστήματος
- της αποφρακτικής ή μη αζωοσπερμίας
- του ανδρικού υπογοναδισμού
- των αντισπερματικών αντισωμάτων
Ωστόσο, ένα μεγάλο ποσοστό περιπτώσεων παραμένει ανεξήγητο (ανεξήγητη ανδρική υπογονιμότητα, unexplained male infertility, UMI) (15%) ή ιδιοπαθές (ιδιοπαθής ανδρική υπογονιμότητα, idiopathic male infertility, IMI) (30%–50%). Επιπλέον, πολλοί περιβαλλοντικοί παράγοντες και παράγοντες του τρόπου ζωής έχουν συσχετιστεί με φτωχά αναπαραγωγικά αποτελέσματα στους άνδρες.
Τα τελευταία χρόνια, ένα μεγάλο κομμάτι της επιστημονικής κοινότητας έχει στρέψει το ενδιαφέρον της στη διερεύνηση και κατανόηση των μοριακών μηχανισμών που εμπλέκονται στην ανδρική υπογονιμότητα. Βασική τέτοια αιτία θεωρείται το οξειδωτικό stress, δηλαδή η υπερβολική ποσότητα δραστικών ριζών, σε σχέση με την αντιοξειδωτική ικανότητα του οργανισμού. Το οξειδωτικό stress θεωρείται ότι μέσω της αλληλοεπίδρασης με μακρομόρια βασικά για τη λειτουργία των σπερματοζωαρίων, αλλά και μέσω της αλληλοεπίδρασης με μεταγραφικούς παράγοντες και υποδοχείς (εκκινώντας καταρράκτη φλεγμονής τοπικά), επηρεάζει αρνητικά την ανδρική αναπαραγωγική ικανότητα. Αρκετοί ερευνητές έχουν στραφεί σε διατροφικές προσεγγίσεις για τη μείωση των δραστικών ριζών, οι οποίες περιλαμβάνουν τη χορήγηση αντιοξειδωτικών σκευασμάτων και αλλαγές στη διατροφή.
Οι υπογόνιμοι άνδρες έχουν υψηλότερα επίπεδα ελευθέρων ριζών οξυγόνου (Reactive oxygen species, ROS) από ό, τι οι γόνιμοι άνδρες. Τα υψηλά επίπεδα ROS στο σπερματικό υγρό μπορούν να προκαλέσουν:
- δυσλειτουργία του σπέρματος
- βλάβη στο DNA του σπέρματος
- μειωμένο αναπαραγωγικό δυναμικό των ανδρών
Αυτή η παρατήρηση έχει οδηγήσει τους κλινικούς γιατρούς να θεραπεύουν τους υπογόνιμους άνδρες με αντιοξειδωτικά συμπληρώματα. Μέχρι σήμερα, οι περισσότερες κλινικές μελέτες δείχνουν ότι τα συμπληρώματα διατροφής αντιοξειδωτικών είναι ευεργετικά όσον αφορά τη βελτίωση της λειτουργίας του σπέρματος και της ακεραιότητας του DNA. Ωστόσο, ο ακριβής μηχανισμός δράσης των αντιοξειδωτικών και το βέλτιστο συμπλήρωμα διατροφής δεν έχουν τεκμηριωθεί.
H χρήση αντιοξειδωτικών για τη μείωση του οξειδωτικού στρες έχει κερδίσει αυξανόμενη προσοχή. Αυτό υποστηρίζεται από την ευρεία διαθεσιμότητα των από του στόματος αντιοξειδωτικών, τα εξαιρετικά προφίλ ασφάλειας και βιοδιαθεσιμότητας και το χαμηλό κόστος.
Η εξωγενής χορήγηση αντιοξειδωτικών έχει διερευνηθεί εδώ και δεκαετίες και οι επιδράσεις αρκετών αντιοξειδωτικών στην ανδρική γονιμότητα έχουν αναφερθεί εκτενώς.
Πολυάριθμες δοκιμές διαφορετικών ποιοτήτων χρησιμοποιώντας διάφορα αντιοξειδωτικά ως μονο- ή πολυσκευάσματα έχουν αναφερθεί. Το θέμα συνοψίστηκε για πρώτη φορά από μια μετανάλυση το 2011, με ενημερωμένες αναθεωρήσεις το 2014 και το 2019. Αυτές οι ανασκοπήσεις διερεύνησαν το θεραπευτικό όφελος της ανδρικής αντιοξειδωτικής θεραπείας για ζευγάρια που υποβάλλονται σε τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (ART).
Το 2018 μια συστηματική ανασκόπηση της αντιοξειδωτικής θεραπείας σε υπογόνιμους άνδρες, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα αντιοξειδωτικά έχουν θετική επίδραση στην ανδρική γονιμότητα, συμπεριλαμβανομένων:
• των παραμέτρων του σπέρματος
• της λειτουργίας του σπέρματος
• των αποτελεσμάτων υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (ART)
• των ποσοστών γεννήσεων
Τα αντιοξειδωτικά που χρησιμοποιούνται συνήθως κλινικά και διερευνώνται επιστημονικά είτε ως μεμονωμένα είτε σε συνδυασμό περιλαμβάνουν:
• βιταμίνη Α
• βιταμίνη C
• βιταμίνη Ε
• καρνιτίνη
• Ν-ακετυλοκυστεΐνη
• συνένζυμο Q10
• λυκοπένιο
μαζί με σημαντικούς αντιοξειδωτικούς παράγοντες όπως ψευδάργυρο, σελήνιο και φολικό οξύ.