Υδροκήλη

Υδροκήλη είναι η συσσώρευση μεγάλης ποσότητας υγρού στο όσχεο (στο σάκο δηλαδή μέσα στον οποίο βρίσκονται οι όρχεις).
Το υγρό συνήθως είναι ορώδες και σπανιότερα αίμα ή λέμφος και συλλέγεται σε μια κοιλότητα που σχηματίζουν τα δύο πέταλα του χιτώνα που περιβάλει τον όρχι και λέγεται ιδίως ελυτροειδής. Η συλλογή του υγρού είναι προοδευτική και ανώδυνη.

Διακρίνεται στην ιδιοπαθή υδροκήλη, όταν δεν ανευρίσκεται κανένα συγκεκριμένο αίτιο που είναι και η συχνότερη μορφή και τη δευτεροπαθή, η οποία είναι αντιδραστική εκδήλωση σε οποιαδήποτε πάθηση των όρχεων και της επιδιδυμίδας (π.χ. κακώσεις, φλεγμονές, μετά από ακτινοβολία στην περιοχή, μετά από χειρουργείο κιρσοκήλης, καρκίνος των όρχεων, κ.ά.).

Υδροκήλη (Hydrocele)

Η υδροκήλη γίνεται αντιληπτή ως ανώδυνη και βαθμιαία συνήθως διόγκωση του οσχέου. Αν είναι μεγάλη, το δέρμα του οσχέου φαίνεται τεντωμένο και γυαλιστερό έχοντας χάσει τη φυσιολογική ρυτίδωσή του. Ο ασθενής μπορεί να αισθάνεται βάρος, τράβηγμα ή πόνο κατά το περπάτημα ή την όρθια στάση, ή να δυσκολεύεται να καθίσει.

Το υπερηχογράφημα του οσχέου επιβεβαιώνει την κλινική διάγνωση και δίνει πολύτιμες πληροφορίες για την κατάσταση του όρχι, που σε ορισμένες περιπτώσεις είναι αδύνατον να ψηλαφηθεί.

Υδροκήλη, υπερηχογραφική εικόνα

Η μόνη ριζική θεραπεία είναι η χειρουργική αντιμετώπιση. Κατά την επέμβαση διανοίγεται η κοιλότητα μεταξύ του περίτονου και του περισπλάγχνιου πετάλου του ιδίως ελυτροειδή χιτώνα και αφαιρείται το υγρό. Συνοδεύεται με την αναστροφή του ελυτροειδούς χιτώνα, προκειμένου να μειωθεί η πιθανότητα υποτροπής. Η επέμβαση γίνεται με ραχιαία ή γενική αναισθησία και ο ασθενής παραμένει στο νοσοκομείο ένα 24ωρο.

Σε σπάνιες περιπτώσεις ηλικιωμένων ασθενών που για διάφορους λόγους δεν επιτρέπεται να χειρουργηθούν, μπορεί να γίνει παρακέντηση της υδροκήλης και αναρρόφηση του υγρού, αλλά τα ποσοστά υποτροπής είναι υψηλά.