Αυτόματη αποβολή λίθου
Η πλειοψηφία των ουρητηρικών λίθων μπορεί να αντιμετωπιστεί με παρακολούθηση και αναμονή αυτόματης διέλευσης.
Σε ποσοστό 85% περίπου οι λίθοι διαμέτρου μικρότερης των 5mm αποβάλλονται αυτόματα. Οι πιθανότητες να περάσουν και να αποβληθούν αυτόματα οι λίθοι, αυξάνονται όσο πιο χαμηλά βρίσκονται.
Συνολικά, η θέση και το μέγεθος του λίθου και ο βαθμός ενσφήνωσης και απόφραξης κατά την αρχική προσέλευση του ασθενούς είναι παράγοντες που επηρεάζουν την πιθανότητα και τη χρονική στιγμή αυτόματης αποβολής του λίθου.
Η διάρκεια της αυτόματης αποβολής δεν πρέπει να υπερβεί τις 4−6 εβδομάδες εξ αιτίας του κινδύνου νεφρικής βλάβης.
Η συντηρητική αγωγή είναι ακατάλληλη για ασθενείς με παράγοντες κινδύνου ουροσήψης, όπως είναι η παρατεταμένη απόφραξη, το εμμένον άλγος ή η ταυτόχρονη λοίμωξη.
Η συντηρητική προσέγγιση βασίζεται κυρίως στο φαρμακευτικό έλεγχο του άλγους. Η ανακούφιση από τον πόνο παραμένει το πλέον επείγον γεγονός στους συγκεκριμένους ασθενείς. Η αυξημένη ροή υγρών διαμέσου του προσβεβλημένου νεφρού πιθανόν να επισπεύσει την αποβολή του λίθου. Η από του στόματος χορήγηση αντιφλεγμονωδών για προφύλαξη από υποτροπιάζοντες κολικούς, ελαττώνει την προσέλευση στα επείγοντα και τον αριθμό εισαγωγών στο νοσοκομείο, αν και δεν επηρεάζεται η πιθανότητα αυτόματης αποβολής του λίθου.
Έχουν προταθεί αρκετές φαρμακολογικές προσεγγίσεις προκειμένου να επιτευχθεί η άρση της αιτίας κατακράτησης του λίθου εντός του αυλού του ουρητήρα. Τόσο οι α1-αποκλειστές όσο και οι αναστολείς διαύλων ασβεστίου ελαττώνουν τη συσπαστικότητα του ουρητήρα, επιτρέποντας την προώθηση του λίθου περιφερικότερα. Ο συχνότερα χρησιμοποιούμενος παράγοντας είναι η ταμσουλοσίνη σε δόση των 0,4 mg εφάπαξ ημερησίως για ένα μήνα.
Οι α-αποκλειστές είναι αποτελεσματική προσθήκη στην καθιερωμένη αναλγητική θεραπεία για το χειρισμό των ασθενών με μη επιπλεγμένη λιθίαση του τελικού ουρητήρα.