Υπολογίζεται ότι παρά τη θεραπεία και την αλλαγή του τρόπου ζωής, σε ένα ποσοστό 25%, θα παρουσιαστεί υποτροπή της λοίμωξης. Μία ασθενής θεωρείται ότι παρουσιάζει υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις, όταν έχει τρία ή περισσότερα συμπτωματικά επεισόδια σε μια περίοδο ενός έτους.
Στη διαγνωστική προσέγγιση θα πρέπει να γίνει έλεγχος με πυελογραφία και κυστεοσκόπηση για τον αποκλεισμό διαφόρων συνοδών παθήσεων (π.χ. λιθίαση, στενώματα κ.ά.) καθώς επίσης και συγγενών ανωμαλιών του ουροποιητικού συστήματος. Σε περιπτώσεις συχνών υποτροπών συνιστάται η χορήγηση αντιβιοτικών σε πολύ μικρή δόση για μεγάλο χρονικό διάστημα (χημειοπροφύλαξη) με σκοπό την εκρίζωση του μικροβίου και την αποστείρωση του ουροποιητικού.
Μία ασθενής με υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις θα πρέπει να τηρεί τις ακόλουθες οδηγίες:
• Να καταναλώνετε άφθονα υγρά, κυρίως νερό (8-10 ποτήρια την ημέρα) και χυμό μούρων (Cranberries).
• Μην αμελείτε να αδειάζετε την κύστη σας όποτε χρειάζεται, καθώς και μετά τη σεξουαλική επαφή.
• Να φροντίζετε σχολαστικά την καθαριότητα της ευαίσθητης περιοχής με ένα καλό αντισηπτικό που δεν διαταράσσει το pΗ του κόλπου.
• Να περιορίσετε την κατανάλωση αλκοόλ.
• Να αποφεύγετε την εφαρμογή αντισυλληπτικού διαφράγματος, καθώς και την χρήση σπερματοκτόνων αλοιφών.
• Μην εκθέτετε την περιοχή του κόλπου σε υγρασία και σε μικρόβια (ιδρώτας, βρεγμένο μαγιό).
• Να αδειάζετε την κύστη, πριν από κάθε δραστηριότητα που μπορεί να προκαλεί πίεση στην ουρήθρα, π.χ. ποδηλασία, σεξ.
• Να πλένετε (και ο ερωτικός σας σύντροφος) τα γεννητικά όργανα πριν και μετά από τις σεξουαλικές δραστηριότητες.
