Αίτια – Προδιαθεσικοί Παράγοντες Ουρολιθίασης

Σήμερα θεωρείται ότι για την εμφάνιση της λιθίασης ευθύνονται κληρονομικές και γενετικές ανωμαλίες. Μελέτες έχουν δείξει ότι στο 25% των ασθενών με λιθίαση αναφέρεται ύπαρξη λιθίασης και σε άλλα μέλη της οικογένειας, κάτι που πιθανόν να οφείλεται στις ίδιες διατροφικές συνήθειες και τις συνθήκες διαβίωσης.
Η επίπτωση της λιθίασης παρουσιάζει γεωγραφική κατανομή, δηλαδή στις διάφορες γεωγραφικές ζώνες παρουσιάζονται διαφορετικά ποσοστά λιθίασης. Αυτό οφείλεται στη διαφορά των κλιματολογικών συνθηκών και την περιεκτικότητα του πόσιμου νερού σε ιχνοστοιχεία π.χ. ασβέστιο, μαγνήσιο. Αυξημένη συχνότητα λιθίασης παρουσιάζουν επίσης τα άτομα που, λόγω του τρόπου εργασίας τους, έχουν περιορισμένη κινητικότητα, ενώ και η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και οι αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες, δηλαδή η αυξημένη κατανάλωση ζωικού λευκώματος και λίπους, αύξησε το ποσοστό εμφάνισης της ουρολιθίασης. Τέλος, η λήψη άφθονων υγρών είναι ακόμα ένας σημαντικός διαιτητικός παράγοντας για την πρόληψη της λιθίασης. Μικρή πρόσληψη ή μεγάλες απώλειες υγρών δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες για την εμφάνιση ουρολιθίασης.

Μερικοί άνθρωποι είναι πιο πιθανό να σχηματίσουν πέτρες από ό, τι άλλοι. Βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο, εάν έχουν:
• Οικογενειακό ιστορικό λιθίασης
• Πέτρα που περιέχει βρουσίτη ή ουρικό οξύ ή ουρικό άλας
• Πέτρες που δημιουργούνται συνεπεία μιας λοίμωξης στο ουροποιητικό σύστημα
• Μια γενετική κατάσταση που προδιαθέτει στο σχηματισμό λίθων
• Στένωση σε κάποιο σημείο του ουρητήρα
• Στένωση στην πυελοουρητηρική συμβολή

Ορισμένες ουρολογικές παθήσεις μπορεί επίσης να αυξήσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης λιθίασης:
• Σπογγοειδής νεφρός
• Καλυκικό εκκόλπωμα
• Κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση
• Πεταλοειδής νεφρός
• Ουρητηροκήλη
• Νεφρασβέστωση

Ορισμένες άλλες παθήσεις συνδέονται επίσης με τη λιθίαση. Σε αυτές περιλαμβάνονται:
• Υπερπαραθυρεοειδισμός
• Γαστρεντερικές παθήσεις (νόσος του Crohn, παθήσεις δυσαπορρόφησης, εκτροπή των ούρων)
• Σαρκοείδωση
Επιπλέον, ο σχηματισμός λίθου σχετίζεται με ορισμένα φάρμακα.

.

Πλάκες του Randall: ένας πιθανός παθογενετικός μηχανισμός της νεφρολιθίασης

Πλάκες του Randall

Πριν από 80 χρόνια περίπου ο Alexander Randall μελέτησε τις νεφρικές θηλές από νεφρούς νεκροτομικών παρασκευασμάτων και παρατήρησε εναπόθεση αλάτων ασβεστίου στη κορυφή της νεφρικής θηλής στο 19,6% των παρασκευασμάτων.

Η εναπόθεση αυτή, που την ονόμασε πλάκα, ήταν στον διάμεσο χώρο των νεφρικών κυττάρων. Ο Randall υπέθεσε ότι τα σημεία αυτά θα ήταν ιδανικά για την ανάπτυξη λίθων οξαλικού ασβεστίου (CaOx). Οι πλάκες εμφανίζονται σαν ακανόνιστες, λευκωπές περιοχές στην κορυφή της θηλής.
Το γεγονός ότι το 50% των ασθενών με λιθίαση από CaOx έχουν εναπόθεση λίθου στην απόληξη της θηλής, ενισχύει την υπόθεση ότι οι πλάκες του Randall μπορεί να είναι ένα πρώιμο στάδιο της παθογένεσης των λίθων.

Δείτε το video