Οι τεχνολογικές εξελίξεις στην ελάχιστα επεμβατική θεραπεία της ουρολιθίασης και η ενσωμάτωσή της στην καθημερινή κλινική πρακτική είναι από τα σημαντικότερα επιτεύγματα στην ουρολογία. Η υιοθέτηση των μικροσκοπικών, ψηφιακών και μιας χρήσης εύκαμπτων ενδοσκοπίων, οι υψηλής ισχύος και πιο αποδοτικές ίνες laser καθώς και οι συσκευές αναρρόφησης έχουν αλλάξει ριζικά το τοπίο στις ενδοσκοπικές επεμβάσεις.
Ελάχιστα επεμβατική θεραπεία της ουρολιθίασης
Η επίτευξη ενός υψηλού ποσοστού ελεύθερου λιθίασης (stone free rate, SFR) αποτελεί κρίσιμο σημείο στη θεραπεία της ουρολιθίασης. Παρά τις συνεχείς εξελίξεις στις χειρουργικές θεραπείες οι ουρολόγοι και οι ασθενείς συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν υπολείμματα θραυσμάτων λίθων. Η κλινική σημασία αυτών των υπολειμματικών θραυσμάτων παραμένει υπό συζήτηση και μπορεί να επηρεαστεί από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του μεγέθους του θραύσματος, της θέσης και ακόμη και της σύνθεσης.
Οι κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ουρολογικής Εταιρείας (European Association of Urology, EAU) ορίζουν την κατάσταση «χωρίς πέτρα» (SFR) ως την απουσία θραυσμάτων ανιχνεύσιμων στην απεικόνιση (αξονική τομογραφία, ακτινογραφία ΝΟΚ).
Υπολειμματικά λιθιασικά θραύσματα (Residual stone fragments, RSFs)
Τα υπολειμματικά λιθιασικά θραύσματα (Residual stone fragments, RSFs) ορίζονται ως θραύσματα λίθων που παραμένουν στο ουροποιητικό σύστημα μετά την ολοκλήρωση μιας ενδοουρολογικής επέμβασης (ESWL, RIRS ή PCNL). Αποτελούν μια σημαντική πρόκληση στη διαχείριση της ουρολιθίασης. Ενώ παραδοσιακά θεωρείται αποδεκτό κλινικό καταληκτικό σημείο, τα RSFs μπορούν να οδηγήσουν σε ανεπιθύμητα αποτελέσματα:
- εξέλιξη και υποτροπή της ουρολιθίασης
- λοίμωξη
- απόφραξη
- ανάγκη για επανεπέμβαση
Οι περισσότερες μελέτες ορίζουν τα RSF ως θραύσματα < 4 mm. Η ακριβής ανίχνευση των RSFs βασίζεται σε μεθόδους απεικόνισης όπως η αξονική τομογραφία, το υπερηχογράφημα και η ακτινογραφία ΝΟΚ. Η αξονική τομογραφία αποτελεί την πιο αξιόπιστη διαγνωστική μέθοδο, ιδιαίτερα για τον προσδιορισμό του μεγέθους των θραυσμάτων και της θέσης τους.
Υπολειμματικά λιθιασικά θραύσματα (Residual stone fragments, RSFs)
Η αυθόρμητη διέλευση των RSFs εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το μέγεθος και τη θέση του θραύσματος. Τα μικρότερα θραύσματα (≤ 2 mm) έχουν σημαντικά υψηλότερα ποσοστά αποβολής από τα μεγαλύτερα θραύσματα.
Η παρουσία RSFs στον κάτω πόλο του νεφρού (Lower Pole Stones, LPS) αποτελεί την πιο προβληματική θέση σε όλες τις μεθόδους θεραπείας. Παρουσιάζει τα χαμηλότερα ποσοστά αυθόρμητης διέλευσης και τον υψηλότερο κίνδυνο για μελλοντικές επιπλοκές.
Τα υπολειμματικά θραύσματα λίθων (RSFs) παραμένουν καθοριστικός παράγοντας για την αξιολόγηση του αποτελέσματος μιας ενδοουρολογικής επέμβασης για την αντιμετώπιση της ουρολιθίασης.
