Ενδοκυστικές εγχύσεις για τη θεραπεία του καρκίνου της ουροδόχου κύστης (Intravesical therapy)
Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης αποτελεί μια κακοήθεια με απρόβλεπτη βιολογική συμπεριφορά και με τη μεγαλύτερη πιθανότητα υποτροπής σε σχέση με τις υπόλοιπες κακοήθειες του ανθρώπινου σώματος.
Χαρακτηριστικό των μη διηθητικών όγκων της κύστης είναι ότι υποτροπιάζουν μετά τη αρχική θεραπεία και σε μικρότερο ποσοστό μπορεί να εμφανίσουν πρόοδο, διηθώντας το μυϊκό τοίχωμα. Για το λόγο αυτό απαιτείται στενή και μακρά μετεγχειρητική παρακολούθηση με τακτικές κυστεοσκοπήσεις και απεικονιστικούς ελέγχους. Η συχνότητα υποτροπής εξαρτάται από:
- το στάδιο,
- το βαθμό διαφοροποίησης,
- το μέγεθος και
- την πολλαπλότητα των όγκων.
![](https://bouzalas.gr/wp-content/uploads/2020/01/Θεραπεία-μη-διηθητικού-επιφανειακού-καρκίνου-κύστεως-1024x242.jpg)
Μη διηθητικοί όγκοι ουροδόχου κύστης (pTaT1): κίνδυνος για υποτροπή ή εξέλιξη της νόσου
Για την προφύλαξη του ασθενούς από τον κίνδυνο υποτροπής ή προόδου της νόσου, γίνεται έγχυση στην κύστη κυτταροστατικών φαρμάκων ανά τακτά χρονικά διαστήματα (ενδοκυστικές εγχύσεις).
![](https://bouzalas.gr/wp-content/uploads/2020/01/ekxiseis.png)
Ενδοκυστικές εγχύσεις για τον καρκίνο της ουροδόχου κύστης (Intravesical therapy)
Ενδοκυστική χημειοθεραπεία / ανοσοθεραπεία
Η ενδοκυστική χημειοθεραπεία εφαρμόζεται πάνω από 40 χρόνια με στόχο την πρόληψη των υποτροπών και της εξέλιξης της νόσου. Για το σκοπό αυτό έχουν χρησιμοποιηθεί πολλές χημειοθεραπευτικές ουσίες (Thiotepa, σισπλατίνη, δοξορουβικίνη, μιτοξαντρόνη, βαλρουμπικίνη, γεμσιταβίνη). Σήμερα αυτές που χρησιμοποιούνται περισσότερο είναι η μιτομυκίνη και η επιρουμπικίνη. Η επιλογή του χημειοθεραπευτικού γίνεται ανάλογα με την αποτελεσματικότητά και τις ανεπιθύμητες ενέργειες του.
Η ενδοκυστική ανοσοθεραπεία εφαρμόζεται από το 1976, όταν έγινε η πρώτη χρησιμοποίηση του BCG (Bacillus Calmette-Guerin) στην αντιμετώπιση του επιφανειακού καρκίνου της κύστης.
H ενδοκυστική έγχυση ζώντων εξασθενημένων στελεχών του μυκοβακτηριδίου της φυματίωσης BCG αποτελεί ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο σχήμα θεραπείας για την προφύλαξη της υποτροπής και της προόδου της νόσου σε ασθενείς με μη διηθητικό καρκίνο της ουροδόχου κύστης και καρκίνο in situ, καθώς και για τη θεραπεία ασθενών που έχουν ήδη εμφανίσει υποτροπή της νόσου.
Το BCG είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση του διάχυτου Cis. Με πρόγραμμα 6 εβδομαδιαίων εγχύσεων επιτυγχάνεται πλήρης ανταπόκριση στο 70% των ασθενών. Μπορεί να φθάσει στο 82% με επανάληψη του σχήματος. Τα αποτελέσματα του BCG στην πρόληψη των υποτροπών είναι καλά (58 – 85%).
Αποτελεί τη θεραπεία εκλογής για όγκους υψηλής επικινδυνότητας.
![](https://bouzalas.gr/wp-content/uploads/2020/01/ekxiseis-endokistikes.jpg)
Ανοσοθεραπεία σε καρκίνο ουροδόχου κύστης με BCG (Bacillus Calmette-Guerin)
Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι οι ενδοκυστικές έγχυσεις με κυτταροστατικά φάρμακα μετά από διουρηθρική εκτομή επιφανειακών όγκων ουροδόχου κύστης από μεταβατικό επιθήλιο:
- μειώνουν σημαντικά τα ποσοστά υποτροπής και
- αυξάνουν το χρόνο ελεύθερο νόσου.