Ο πριαπισμός είναι μια ιατρική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από επίμονη στύση που διαρκεί περισσότερο από 4 ώρες. Είναι σπάνιο φαινόμενο, με συχνότητα στις ΗΠΑ 5,3 επισκέψεις στο τμήμα επειγόντων περιστατικών ανά 100.000 ασθενείς/έτος. Αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει σε νέκρωση και ίνωση του του πέους, με αποτέλεσμα μόνιμη στυτική δυσλειτουργία.
Το δυναμικό υπερηχογράφημα πέους (Dynamic – Penile duplex ultrasound D-PDU) είναι ένα διαγνωστικό εργαλείο που χρησιμοποιείται κυρίως για την αξιολόγηση του τύπου και της σοβαρότητας της στυτικής δυσλειτουργίας. Αυτή η διαγνωστική μέθοδος περιλαμβάνει ενδοσηραγγώδη ένεση ενός αγγειοδιασταλτικού παράγοντα που προκαλεί στύση, χαλαρώνοντας τους λείους μύες και αυξάνοντας τη διάμετρο των σηραγγωδών αρτηριών. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, αγγειοδραστικά φάρμακα (συμπεριλαμβανομένης της αλπροσταδίλης) ενοχοποιούνται σε σημαντικό ποσοστό περιπτώσεων ισχαιμικού πριαπισμού.
Μια πρόσφατη μελέτη από την Ιταλία, δείχνει ότι ο κίνδυνος πριαπισμού μετά από D-PDU με ένεση αλπροσταδίλης μπορεί να δικαιολογεί επαναξιολόγηση. Φαίνεται να είναι πολύ σπάνιος και δυνητικά αποτρέψιμος. Συγκεκριμένα, για την πρόληψη της εμφάνισής του, προτείνεται αποφυγή λήψης οποιωνδήποτε αναστολέων PDE-5 24-48 ώρες πριν την εξέταση και μείωση της δόσης της αλπροσταδίλης σε ασθενείς με υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης πριαπισμού:
- νέοι ασθενείς με υποψία ψυχολογικής στυτικής δυσλειτουργίας,
- ασθενείς με υψηλό αδρενεργικό τόνο,
- ασθενείς με νευρολογικές διαταραχές,
- ασθενείς με ιστορικό προηγούμενης χειρουργικής επέμβασης στον προστάτη,
- ασθενείς με σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία.