Η θεραπεία της ανδρικής υπογονιμότητας μπορεί να είναι δύσκολη και κάποιες φορές απογοητευτική. Δύσκολα υπάρχουν άμεσα αποτελέσματα και είναι αναγκαία η εμμονή στη θεραπεία επί μακρόν. Η θεραπευτική προσέγγιση μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική. Η συντηρητική περιλαμβάνει τη χρήση φαρμακευτικών σκευασμάτων, όπως ορμόνες, αντιβιοτικά, στεροειδή με στόχο τη βελτίωση του σπέρματος. Είναι προφανές ότι

Το λεπτομερές ιστορικό και η κλινική εξέταση αποτελούν τα πρώτα στάδια της διερεύνησης της υπογονιμότητας. Βασική εξέταση αποτελεί το «σπερμοδιάγραμμα», η ποσοτική και ποιοτική δηλαδή ανάλυση του σπέρματος. Είναι μια εξέταση απλή, ανώδυνη και φτηνή. Η σωστή λήψη, επεξεργασία και ερμηνεία του δίνει αναντικατάστατες πληροφορίες. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων ανδρικής υπογονιμότητας το σπερμοδιάγραμμα είναι παθολογικό.

Πολλές είναι οι καταστάσεις που μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την ποιότητα του σπέρματος και κατ’ επέκταση τη γονιμότητα του άντρα. 1. Κιρσοκήλη Κιρσοκήλη ονομάζεται η κιρσοειδής διεύρυνση των φλεβών του όρχεως, οι οποίες ονομάζονται σπερματικές φλέβες. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων εμφανίζεται στην αριστερή πλευρά και αποτελεί τη συχνότερη αιτία, αλλά ευτυχώς αναστρέψιμη, ανδρικής υπογονιμότητας, καθώς

Είναι πολλές οι παθήσεις που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα αιτιολογικά με την ανδρική υπογονιμότητα. Αφορούν παθολογικές καταστάσεις που επηρεάζουν τη φυσιολογική παραγωγή και ωρίμανση του σπέρματος στους όρχεις ή την ομαλή και ακώλυτη μεταφορά αυτού μέσω της αποχετευτικής οδού του ανδρικού γεννητικού συστήματος. οι οξείες ή χρόνιες φλεγμονές του ουροποιογεννητικού συστήματος τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα

Υπολογίζεται ότι παρά τη θεραπεία και την αλλαγή του τρόπου ζωής, σε ένα ποσοστό 25%, θα παρουσιαστεί υποτροπή της λοίμωξης. Μία ασθενής θεωρείται ότι παρουσιάζει υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις, όταν έχει τρία ή περισσότερα συμπτωματικά επεισόδια σε μια περίοδο ενός έτους. Στη διαγνωστική προσέγγιση θα πρέπει να γίνει έλεγχος με πυελογραφία και κυστεοσκόπηση για τον αποκλεισμό διαφόρων

Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη είναι η συχνότερη καλοήθης νεοπλασία στους άνδρες, απασχολώντας 1 στους 2 άνδρες ηλικίας άνω των 50 ετών. Τα συμπτώματα της νόσου χειροτερεύουν με την αύξηση της ηλικίας, καταλήγοντας να απασχολούν περίπου το 80% των ανδρών ηλικίας 60-80 ετών. Είναι μια νόσος που αναπτύσσεται προοδευτικά. Αρχικά συμπιέζει την ουρήθρα και σιγά σιγά την αποφράσσει, δημιουργώντας

Η νεφρολιθίαση αποτελεί ένα από τα συχνότερα προβλήματα στην ουρολογία. Δεδομένου ότι η λιθίαση του ουροποιητικού αποτελεί εκδήλωση κάποιων άλλων νόσων ή καταστάσεων, εκτός από την με οποιονδήποτε τρόπο (παρεμβατικό ή συντηρητικό) αντιμετώπιση ενός επεισοδίου, μείζονος σημασίας είναι και η αιτιολογική της αντιμετώπιση, ώστε να προληφθεί πιθανή υποτροπή. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι άνω του 50% των

Αιμοσπερμία είναι η παρουσία αίματος στο σπέρμα. Αν και συχνά θεωρείται ως ένα σύμπτωμα με μικρή σημασία, εντούτοις μπορεί να προκαλέσει μεγάλη ανησυχία στον άνδρα. Σπάνια κρύβει κάποια σοβαρή ασθένεια και συχνά δεν είναι δυνατόν να βρεθεί η αιτία. Τα συχνότερα αίτια είναι τραυματισμός ή λοίμωξη. Επίσης η έντονη συνουσία, η σεξουαλική αποχή διαρκείας και

Η διάγνωση του προβλήματος θα ξεκινήσει από τη λήψη ενός πλήρους ιστορικού και μιας σωστής κλινικής εξέτασης. Στη συνέχεια θα χρειαστεί να γίνουν κάποιες εργαστηριακές εξετάσεις και ουροδυναμικός έλεγχος. Τέλος η συμπλήρωση ενός ημερολογίου ούρησης από τον ασθενή, συχνά προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες που βοηθούν στη διαγνωστική προσέγγιση του προβλήματος. Υπάρχουν διάφορα είδη ακράτειας με κυριότερες

Έχοντας μια θετική βιοψία προστάτη για κακοήθεια, το επόμενο βήμα είναι ο καθορισμός της σταδιοποίησης, δηλαδή εάν και κατά πόσο έχει εξαπλωθεί ο καρκίνος. Οι εξετάσεις που χρειάζονται να γίνουν για τον καθορισμό του βαθμού εξάπλωσης της νόσου είναι συνήθως αξονική τομογραφία άνω και κάτω κοιλίας και σπινθηρογράφημα οστών. Στη συνέχεια θα πρέπει να συζητήσετε

Κάθε άντρας άνω των 40 ετών πρέπει να επισκέπτεται τον ουρολόγο του για έλεγχο του προστάτη. Με τον προληπτικό έλεγχο συχνά ανακαλύπτονται διαταραχές που σχετίζονται με το ουροποιητικό σύστημα και η έγκαιρη διάγνωσή τους οδηγεί σε αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση. Οι εξετάσεις που θα πρέπει να γίνονται είναι οι ακόλουθες: – Υπερηχογράφημα νεφρών – προστάτη – κύστεως