Ρεζεκτοσκόπιο

Το ρεζεκτοσκόπιο (από τη λατινική λέξη resectio, που σημαίνει εκτομή) είναι ενδοσκοπικό εργαλείο εκτομής ιστών.

Το πρώτο ενδοσκοπικό εργαλείο αφαίρεσης προστατικού ιστού κατασκευάστηκε από τον Hugh Hampton Young το 1909. Το πρώτο ρεζεκτοσκόπιο χρησιμοποιήθηκε από τον Maximilian Stern το 1926 στις Η.Π.Α. Στη σύγχρονή του μορφή το ρεζεκτοσκόπιο υπάρχει από το 1947.

Ρεζεκτοσκόπιο (resectoscope)

Το ρεζεκτοσκόπιο αποτελείται από το θηκάρι, το ‘στοιχείο εργασίας’ (working element), το ηλεκτρόδιο εκτομής – αιμόστασης και την οπτική. Το θηκάρι είναι κατασκευασμένο από μέταλλο και το περιφερικό άκρο του είναι επενδυμένο με κάποιο μονωτικό υλικό. Στο κεντρικό άκρο του έχει σύστημα πλήρωσης – κένωσης της ουροδόχου κύστης. Το στοιχείο εργασίας (working element) μπορεί να είναι ενεργητικό (κατά Baumrucker) ή παθητικό (κατά Nesbit) ανάλογα με τον τρόπο που γίνεται η παλινδρομική κίνηση εκτομής – αιμόστασης. Φέρει στο κεντρικό του άκρο μία υποδοχή (για μονοπολική ή διπολική χειρουργική) με την οποία συνδέεται με τη γεννήτρια υψηλών συχνοτήτων. Το ηλεκτρόδιο εκτομής – αιμόστασης έχει ποικιλία σχημάτων και προσαρμόζεται στο στοιχείο εργασίας.

Ρεζεκτοσκόπιο

Το ρεζεκτοσκόπιο χρησιμοποιείται για την εκτομή του προστάτη (TUR-P, Transurethral resection of prostate) ή των όγκων της ουροδόχου κύστης  (TUR-BT, Transurethral resection of bladder tumour).